Ανάρτηση πανό στην κατάληψη Κουβέλου

 

Στις 25/8 το κράτος ξεκίνησε ένα νέο κύκλο εκκενώσεων, σφραγίζοντας τα Ζιζάνια και Άνω κάτω και στη συνέχεια τα Καλιαρντά, το στέκι Πολυτεχνείου και τον Ευαγγελισμό. Τέσσερις μήνες μετά, ένα προς ένα, όλα τα σπίτια τα έχουμε πάρει πίσω. Βλέπουμε και βιώνουμε το μπαράζ ανακαταλήψεων ως μία φωτεινή στιγμή στη νύχτα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Το κίνημα έδειξε ότι μπορεί και θέλει να υπαρασπιστεί σπιθαμή προς σπιθαμή τα κατειλημμένα εδάφη αγώνα.

Τα αποτελέσματα αυτού του κύματος καταστολής δεν τα έχουμε δει ακόμα αλλά παρόλα αυτά μπορούμε να γιορτάζουμε. Μπορεί να μιλάμε για τα σπίτια μας αλλά δεν ξεχνάμε τα δολοφονημένα από το ελληνικό κράτος και κεφάλαιο στις πλυμμήρες, στις πυρκαγιές, στα πογκρόμ.

Επιλέξαμε να μπούμε στο δικό μας σπίτι, την κατάληψη έπαυλης Κουβέλου, αναρτώντας ένα πανό αλληλεγγύης στις καταλήψεις θέλοντας να στείλουμε ένα μήνυμα ότι οι καταλήψεις ζούνε μέσα από τις συντροφικές μας σχέσεις. Είμαστε ακόμα εδώ. Τίποτε δεν τελείωσε, όλα συνεχίζονται.

Σύνθημα στο πανό:

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΩΡΑ ΜΟΝΟ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΕ ΒΙΛΕΣ Κ’ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΑ

ΥΓ: όχι ακόμα, αλλά θα επιστρέψουμε…

17/12/2019-17/12/2023

Επανατύπωση μπροσούρας “ΟΙ ΜΥΘΟΙ, Η ΛΗΘΗ & ΟΙ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ “ΟΧΙ” “

ΟΙ ΜΥΘΟΙ, Η ΛΗΘΗ & ΟΙ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ “ΟΧΙ”

Η επίσημη καταγραφή της ιστορίας δεν αποτυπώνει την μία και μοναδική αλήθεια, αλλά με την επιλεκτική καταγραφή της επιδιώκει να διαμορφώνει τις λεγόμενες εθνικές συνειδήσεις. Με το να επεμβαίνει στο παρελθόν ξέρει ότι επεμβαίνει στο παρόν και το μέλλον. Με βάση την κυρίαρχη αφήγηση διδασκόμαστε την ιστορία στην οποία η Ελλάδα βρίσκεται πάντα στην σωστή, την αδικημένη και νικηφόρα πλευρά της. Με στόχο την προώθηση της εθνικής ταυτότητας και την οχύρωση της εθνικής ενότητας χτίζει μύθους και μυστικοποιεί τις ταξικές αντιθέσεις. Πέρα από την καταγεγραμμένη ιστορία έμειναν και οι παρελάσεις. Η μάλλον έμειναν και λόγω αυτής της επιλεκτικής/εθνικής καταγραφής. Μέσα από τις οποίες ενισχύονται τα εθνομιλιταριστικά πρότυπα και όλοι αυτοί οι διαχωρισμοί και οι αντιθέσεις που βιώνουμε καθημερινά. Επιλέξαμε να μοιράσουμε το συγκεκριμένο κείμενο ως μία αντιπαράθεση σε όλα τα παραπάνω. Επιλέγουμε επίσης να διακινήσουμε το ακόλουθο κείμενο αυτούσιο.

Η πρωτότυπη έκδοση τυπώθηκε των Οκτώβρη του 2012 στο Κερατσίνι, από την πρωτοβουλία συντροφισσών/-φων για την εκδήλωση «δικτατορία Μεταξά: οι μύθοι, η λήθη και οι προεκτάσεις γύρω από ένα επετειακό «όχι»», στο πλαίσιο των Παρασκευών στο Ρεσάλτο. Παρακάτω μπορείτε να βρείτε την πρωτότυπη έκδοση καθώς και ένα quiz με αφορμή το κείμενο, το οποίο βρήκαμε ενδιαφέρον!

Μπορείς να κατεβάσεις την μπροσούρα εδώ: metaxas_diapason-1-20_B5

Δεν έχουμε εθνικό πένθος, έχουμε ταξικό πόλεμο

Το παρόν κείμενο αποτελεί τη συλλογική και πολιτική
επεξεργασία των ζητημάτων που αναδύονται με αφορμή
τις δολοφονίες στα Τέμπη. Μέσα από τις συζητήσεις μας,
είχαμε εντοπίσει την αδυναμία μας, τόσο ως συλλογικότητα
όσο ως χώρος, να μπορούμε να σχηματίζουμε έναν
επεξεργασμένο από τα κάτω λόγο, που έπρεπε να ξεκινάει
κάθε φορά από την αρχή.
Θεωρούμε ότι στον χώρο κινούμασταν και κινούμαστε στη
λογική του να παράξουμε τον δικό μας λόγο αποφεύγοντας
να αναπαραξουμε τις θέσεις άλλων πολιτικών υποκειμένων.
Ακόμη, να μην αντιγράψουμε και όταν χρειαστεί, να
επαναδιατυπωσουμε σημεία με τα οποία μπορεί απλώς να
συμφωνούμε με μικρές διαφωνίες ή και εξολοκλήρου. Στο
πλαίσιο αυτής της άτυπης ιδιοκτησιακής λογικής μπορεί
να σπαταλούσαμε χρόνο να ξαναγράψουμε για να μην
ταυτιστούμε, για να διαφοροποιηθούμε και εν τέλει να
περιοριστούμε στο “δικό” μας.

Κλικ εδώ για να κατεβάσεις το pdf

Φάτε φύλαξη, κερνάει ο δήμος Αμαρουσίου

Τέλη Φλεβάρη τέθηκε σε λειτουργία το σχέδιο Aμπατζόγλου που θέλει την φύλαξη του εμπορικού κέντρου του Αμαρουσίου και από ιδιωτική εταιρεία security, μέσα στο πλαίσιο της ευρύτερης ενίσχυσης των δυνάμεων ελέγχου και καταστολής. Δύο κλεμμένες σχάρες φρεατίων και μερικές φθορές σε παιδικές χαρές ήταν αρκετές για την δημοτική αρχή, ώστε να δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας και να δικαιολογήσει την περαιτέρω αστυνόμευση των γειτονιών μας. Είναι πράγματι, όμως, αυτοί οι λόγοι που οδηγούν στην παραπάνω απόφαση;

 

Δύο κόσμοι συγγρούονται – Σκέψεις μέσα από τον αγώνα για την υπεράσπιση του δάσους Συγγρού

Με αφορμή των αγώνα που έχει ξεκινήσει ενάντια στην εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση του δάσους Συγγρού, δημιουργήθηκε η ανάγκη να αποτυπωθούν κάποιες σκέψεις τόσο για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα λιγοστά εναπομείναντα τμήματα φυσικού περιβάλλοντος εντός του αστικού πεδίου, αλλά και να γνωστοποιηθούν οι οπτικές και οι βλέψεις μας σε σχέση με τον εν εξελίξει αγώνα.

Κλικ εδώ για να κατεβάσεις το pdf